بعضی ترانه‌ها به قدری خوب هستند که به هر زبان که اجرا شده باشند، شنیدن دارند. مثلا کارهای آقای تام ویتس به گوش ما ایرانی‌ها کارهای آشنایی هستند.
مخصوصا ترانه‌ای که امشب در "رادیو پوریا" می‌شنویم آن‌قدر غم زیبایی دارد و آن‌قدر این غم را ساده بیان می‌کند که آدم به احتمال معجزه امیدوار می‌شود...
دو روایت دیگر همین ترانه را با هم بشنویم.
بعضی از شنوندگان "رادیو پوریا" این کار را بیشتر دوست داشتند (رادیو پوریا قضاوتی در این زمینه نمی‌کند)؛
و این هم اجرای آماتوری و دل‌نشینی توسط دو دختر فرانسوی؛
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر