به همین سادگی است. فکر می‌کنید وقت زیادی مانده برای درست کردن چیزها و وقت تمام می‌شود و چیزی نمی‌ماند. هیچ چیز. آه کشیدن هم فایده ندارد. تا وقت هست، تا وقتی مانده، تا وقت تمام نشده نگران چیزهای پیش پا افتاده شوید و درست‌شان کنید. داغ همین چیزهای پیش پا افتاده یک عمر بر دل‌تان می‌ماند. حسرت یک سهل‌انگاری ساده را باید لابه‌لای روزهای‌تان گم و گور کنید تا پتک نشود روی لحظه‌ها. به همین سادگی است. خراب شدن روزها، آباد شدن لحظه‌ها... به همین سادگی... تا کی منتظر تلفن می‌خواهید بنشینید؟ دارد دیر می‌شود. گوشی را بردارید، شماره را بگیرید و بگویید: «چیزی نیست. بیا درستش کنیم.»
با هم بشنویم داستان تابستانی را که از زندگی تک تک ما دور نیست، در این عصر زمستانی، از "رادیو پوریا"...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر